Rood en zwart op wit zijn de kleuren van dit opvallende boekwerk. Gedichten van Benno Barnard geïllustreerd met nagelaten werk van Ton Frenken zijn de ingrediënten. De abstracte illustraties van Frenken verluchten de uitgave en zijn mooi in evenwicht met de typografie van de tekst. De typografische vormgeving is uiterst sober maar bijzonder geslaagd. De papierkeuze, 45 grams Kozo, bladert heerlijk en het doorschijnende aspect stoort niet, integendeel, het ondersteunt het grafische geheel. De band is mooi verzorgd, zwart-rood als de liefde en de dood, origineel voortgezet in de schutbladen. Jammer dat er op het omslag met de titel ‘Zijne Kortstondigheid’ grafisch niet iets meer inzat.

Een ontwapenende uitgave van de Hanzepersen, het collectief van drukkers gevestigd langs en rondom de IJssel. Misschien wel Neerlands mooiste rivier en dat is ongetwijfeld wat zij ons wilden laten ervaren met dit vrolijk stemmende drukwerk.
Als een soort motto is een kleine tekst van Liselore Gerritsen opgenomen:

‘iedereen heeft zijn rivier en ik ik heb de ijssel
en de zachte koeieogen volgen elkaar onbewogen
iedereen heeft zijn rivier en in mij stroomt de ijssel’

Het resulteerde in een reeks vrije kunstwerkjes, in een leporello aan elkaar gelast.

Dat blijkt een goed gekozen vorm, omdat je daardoor letterlijk een tochtje langs de IJssel maakt. Alsof je op een bootje zit, zo beweeg je langs de bladen en steeds ontdek je nieuwe dingen. Vrolijke tekeningen wisselen af met ornamentele patronen en verstilde teksten. Een blauwe baan vormt het verbindende element. Door de keuze van het omslagmateriaal staat het boekje wat open en dat is jammer. Maar verder zou je willen dat er meer deelnemers waren, waardoor je wat langer had kunnen varen.

Veertien margedrukkers werkten samen aan deze feestbundel. Veertien drukkers, zesentwintig bijdragen, titelpagina en colofon meegerekend. Verschillende bijdragen werden speciaal voor de gelegenheid geschreven. De sobere band met het klassieke rugstempel verraadt nog niets van de bonte inhoud, bont zowel in inhoud als in vorm. Kwantitatief en kwalitatief lopen de bijdragen nogal uiteen, maar dat is met dit soort gebundelde gelegenheidsuitgaven vaker het geval. Het geheel is echter een prachtige uitgave die unanieme bewondering bij de jury oogstte.

Het leven is een barre verschrikking, maar dit brievenboek niet! Een oogstrelende combinatie van papier, band, bandstempel, bladspiegel en wat nog meer. De tekst gezet uit de prachtig getekende Trinité, die in dit stevige corps zo goed tot zijn recht komt. Het rood op de titelpagina en in het colofon, waarin de kleur van het omslagpapier terugkeert, de halfperkamenten band met goudstempel op de rug, het goudstempel op het voorplat met heel eenvoudig de initialen van betrokkenen: alles klopt. Ingelegd achterin een door Rob Mostert wonderschoon afgedrukte en niet eerder gepubliceerde foto van brievenschrijver Reve, gemaakt door geadresseerde Edith Visser. Jammer misschien, dat de foto niet werd ingelijmd, maar nu kan hij ook aan de muur. Beide, foto en boek, zijn ook nog eens gestoken in een smetteloos foedraal van licht papier.