Voor deze uitgave werden zes teksten van Martin Bril over Bob Dylan gebundeld. Vijf verschenen eerder in de Volkskrant, één werd speciaal voor deze uitgave geschreven. Ingezonden werd één van de 20 Romeins genummerde luxe-exemplaren, prachtig klassiek gebonden door Phillip Janssen in half oasis. Ook de letterkeuze (de Palatino) en typografie zijn traditioneel. De bandstempel doet echter vermoeden dat we niet met een doorsnee bibliofiel boek te maken hebben. Deze en de overige illustraties in het boek werden dan ook gemaakt door de Nederlandse illustrator en striptekenaar Peter Pontiac. Al direct op het voorblad wordt door de combinatie van een cowboyhoed met de kleuren van de band en de structuur van het papier de sfeer van het Westen opgeroepen. De beelden van Pontiac passen uitstekend bij het onderwerp van deze bundel en de teksten van Bril. De combinatie met de klassieke typografie maakt deze uitgave uitzonderlijk.

‘Vrijheid
van doen
Ja….Ja..’

Met deze tekst opent de portfolio met 10 abstracte composities. Herma Steur gebruikte daarvoor koperen lijnen, die min of meer willekeurig werden neergelegd en afgedrukt op Losin. De kijker wordt opgeroepen een eigen interpretatie te geven aan de ‘po etische (sic!) ruimten in abstracte verbeeldingen’. Is het niets of iets? De illustraties, het gebruikte lettermateriaal en het voor- en achterblad van Zaansch Bord vormen een robuust geheel. Of het een geheel blijft, moet overigens nog blijken. Steur eindigt de introductie immers met het cryptische: ‘de voleinding tot een geheel zal nog volgen’.

Dit is alweer de 26ste uitgave in de reeks Nieuwjaarswensen van de Treemapers/De vergulde maatlat. Het thema van deze plano: de 27 letters van het alfabet. 27? Jazeker! De pers is namelijk van mening dat het Nederlands taalgebied naast de Y ook nog de IJ heeft, de letter ‘die bij het kruiswoordpuzzelen altijd een eigen vakje heeft’. De zetter nam een greep uit de letterkasten en verspreidde lood, koper, zink, ijzer, aluminium en kunststof als veelkleurig strooigoed over eenzijdig glad pakpapier. Vervolgens lieten Karel en Liza Treebus zich door die letters inspireren om ons van alles en nog wat toe te wensen, van Aandacht en Zin, Consensus en X-tra’s, tot Flair en Jasmijn, Euro’s en Onthaasting. Een uitgave om vrolijk van te worden.

Een zwaarmoedige doos, barstensvol lichtzinnig papier. Met de hand gezette gedichten van de keur der Nederlandse dichters. Geschreven ter gelegenheid van het afscheid van Anton Korteweg, collega-dichter, maar ook zoveel jaren directeur van het Letterkundig Museum. Een doos als een graftombe, voornaam, met geraffineerd sluitwerk en een smetteloze afwerking in nachtblauwe zijde. Als enige frivoliteit op de buitenkant de preeg van het sierlijk getekende monogram AK van de hand van Helmut Salden. Een doos als een schatkist voor vele gedichten en één tekening. Elk gedicht werd gezet op een los gevouwen blad. Eenvoudig en sober, maar het moet monnikenwerk zijn geweest. Dubbeltalent Charlotte Mutsaers droeg als enige bij met een tekening: een kleine zeefdruk van ‘Mijnheer Donselaar’. Voorovergebogen, de wind trotserend en met wapperende sjaal. Voor wie Anton Korteweg kent een minstens zo treffende bijdrage als het monogram op de voorkant.