De doos – met preeg en foliedruk – doet misschien ernstiger vermoeden, maar Mijn hemel is eigenlijk zoiets als het grote vakantie-doe-boek voor als je op weg gaat naar je eindbestemming. De doos (black box) bevat 20 items, zoals een set ansichtkaarten voor groeten uit de hemel, een geografische kaart met hoe er te komen, een vervoersbewijs, een entreebiljet en een evenementenkalender. Verzin het zelf maar en het lijkt misschien allemaal wat flauw, maar de uitvoering is licht en luxe, met zorgvuldig gekozen passende papiersoorten en prachtig gelithografeerd. Alle ontwerpen verwijzen stijlvast naar klassiek Amerikaans design, waarin optimisme, verleiding en luxury sleutelwoorden zijn. Je bent op weg naar eternity en dat mag wat kosten. Laten we zeggen: kitsch op hoog niveau!

Het punt op punt testen op een Heidelberg degelautomaat – je oogappel in de drukkerij – is een originele aanleiding om een leuk boekje te verzinnen. Basiselement is de variatie van één asymmetrisch ornamentje – een Kaba, Arabisch woord voor kubus – en zijn spiegelbeeld. De afstelling van de degel is alvast geslaagd te noemen. Grote kleurvlakken in basiskleuren zijn egaal gedrukt, al zie je het opdragen van de inktrol toch een beetje. Het blijft tenslotte een degel. Ook de moet is goed. Eenvoudig handgenaaid met blauw garen dat onzichtbaar wegvalt in exact hetzelfde blauw van het vlak op de middenpagina. Dat kunnen we waarderen. Als we de maker mogen geloven, volgen er nog meer van dergelijke uitgaven.

‘U staat vandaag aan het begin van een belangrijke missie… Een operatie die te maken krijgt met de nodige risico’s… Succes, pas goed op elkaar en doe uw werk goed…’ Met deze zin sluit het boekje af. Deze uitgave gedenkt de soldaten die vanaf 27 juli 2006 tot en met 7 september 2008 het leven lieten in Uruzgan. Het condoleanceregister is zo vormgegeven dat je in de tijd terug leest van 2008 naar de dag in 2006 dat de eerste twee Nederlandse militairen sneuvelden. Omdat er tot op de dag van jurering nog Nederlandse soldaten aanwezig zijn in Uruzgan kunnen er nog meer slachtoffers vallen. Of dat gebeurt en hoeveel dat er dan zullen zijn, dat weet niemand… Daarom zijn de eerste pagina’s van de uitgave blanco en daarna lees je de tekst ‘Het condoleanceregister voor …’ Op zijn plaats is het 1 cm brede leeslint in de kleuren van de Nederlandse vlag. Mooi. Jammer vond de jury de invulling van het schutblad en de camouflagekleuren.

‘Oh daar ben je, naast de suikerpot, ik was je kwijt…’ De eerste zin van deze uitgave geeft meteen weer waar de inhoud over gaat: lettersnoepen! Heel fijn vindt de jury het dat de studenten tegenwoordig ook veel lol en liefde kunnen beleven aan het experimenteren met echte letters en echte inkt. Fontasie is een verzameling tekstregels die door de studenten typografisch zijn ontworpen en gedrukt. Sommigen hebben zelfs hun eigen letters gezaagd en gedrukt. Het geheel is goed gebonden en afgewerkt in een Japanse bindwijze. Het omslag is van 3 mm dik triplex en zorgt voor de juiste body.