Een zwaarmoedige doos, barstensvol lichtzinnig papier. Met de hand gezette gedichten van de keur der Nederlandse dichters. Geschreven ter gelegenheid van het afscheid van Anton Korteweg, collega-dichter, maar ook zoveel jaren directeur van het Letterkundig Museum. Een doos als een graftombe, voornaam, met geraffineerd sluitwerk en een smetteloze afwerking in nachtblauwe zijde. Als enige frivoliteit op de buitenkant de preeg van het sierlijk getekende monogram AK van de hand van Helmut Salden. Een doos als een schatkist voor vele gedichten en één tekening. Elk gedicht werd gezet op een los gevouwen blad. Eenvoudig en sober, maar het moet monnikenwerk zijn geweest. Dubbeltalent Charlotte Mutsaers droeg als enige bij met een tekening: een kleine zeefdruk van ‘Mijnheer Donselaar’. Voorovergebogen, de wind trotserend en met wapperende sjaal. Voor wie Anton Korteweg kent een minstens zo treffende bijdrage als het monogram op de voorkant.