De weg

Als je bedenkt dat deze uitgave gemaakt is naar aanleiding van de Campo Santo-herdenking ter gelegenheid van het overlijden van Christine D’haen (tien jaar geleden) dan begrijp je waarom de uitgave zo gewichtig en tegelijk zo sober is: een enkelkatern met twee gedichten van haar hand, mooi gedrukt op Zerkall-Bütten Edelweiss, genaaid in een omslag van dun grijsbord, passend in een doos van golfkarton waarin een uitsparing is gemaakt, met daarbovenop een gewassen tekening van Johan de Loore. Op de overslaande flap de naam in deftig grijs: Christine D’haen. Een waardig eerbetoon.