Blauw

Een geslaagde combinatie van houtsneden en gedichten. De illustraties sluiten goed aan bij de tekst en zijn licht afgedrukt, hetgeen goed past bij het beschreven landschap. De tekst lijnt aan de onderkant, hetgeen mooi past bij de plaatsing van het beeld. Het omslag van grijsbord is geplakt op het genaaide binnenwerk zodat het een gebonden cahier is geworden. De samenwerking van dichter, kunstenaar, drukker en binder heeft een evenwichtig resultaat opgeleverd.

From dark to day

Een goed gemaakt en vormgegeven uitgave van Bureau Claxon. Een kleine tekst van 37 regels verdeeld over 5 pagina’s, modern vormgeven en klassiek handgezet uit de Bodoni. Alle bladzijden zijn bedrukt met een blauwe en een rode 6 punts lijn, wat een aangenaam paginabeeld oplevert. Voor het omslag is gebruik gemaakt van crème papier met daarop de titel tussen 2 kleine vette lijnen in dezelfde kleuren. De sneden zijn licht gekleurd, heel subtiel. Het geheel is daardoor kleurrijk maar zeker niet overdadig.

Het Dierenboek

De titel geeft precies aan wat het is: een boek vol met dieren. Het is dan ook geen klein boekje, maar meer een dikke ‘Bijbel’ met een rode, warme omslag van rood vilt. Een boek dat je op een lege tafel kunt neerleggen, waarna je stuk voor stuk de gebonden vouwvellen kunt bewonderen. Het bevat eenvoudige en mooi gemaakte illustraties waarbij elke illustratie weer anders is, maar wel met een gepaste éénduidige typografie. Ondanks het grote formaat en de dikte is de uitgave heel handzaam. Gewoon goed gedaan.

Tegenlicht

De synergie van sublieme polymeeretsjes ontstaan uit Cyprisch zonlicht en korte, kernachtige gedichtjes ontstaan in Frankrijk, resulteert in deze sobere, bijzonder fraaie uitgave. Er wordt niet naar effecten in letter, vorm of kleur gezocht. Eenvoud is troef.
Het omslag in grijs hardboard, het binnenwerk in handvullend Biotop en het etherische Kozo papier zijn de perfecte dragers van de illustratie en de tekst. Het hele boek ademt ruimte en licht. De Japanse bindwijze is dé perfecte verpakking voor tekst en illustratie.
Elk exemplaar van deze 45 boekjes is uniek versierd met een originele ets. Prachtig.

Den Kemschen Heij-kreekel

Vanaf 1989 heeft Boris Rousseeuw van De Carbolineum Pers ruim 160 uitgaven verzorgd. Naast poëzie en proza bestaat zijn fonds ook uit boekhistorische verhandelingen en facsimile-uitgaven. Deze uitgaven zijn vaak van aanzienlijke omvang en verdienen alleen al voor het initiatief en de getrooste moeite alle lof. Dat geldt zeker ook voor deze Kemschen Hei-Kreekel, een totaal onbekend Antwerps liedboek, dat in 2006 op een Brusselse boekenveiling opdook. De Carbolineum Pers maakte een integrale herdruk, met nawoord en woordverklaring in 232 bladzijden hoogdruk met houtsneden in drie drukgangen, geheel gebonden in perkament en in een aparte cassette. Voor de tekst werd terecht gekozen voor de Franciscan van Goudy, die goed past bij de veertien driekleurenhoutsneden van Isabelle Vandenabeele. Deze eigentijdse illustraties sluiten uitstekend aan bij het karakter van de tekst. De enige kritiek betreft de (te strakke) band en de cassette. Waarom toch die knullige fotokopie als stofomslag en dito cassette. Mag het niet te mooi worden?

verschijnen Steinway & Sons verdwijnen

Dit boekje is een kleine ode aan een piano. Het gaat over de treurige teloorgang van een Steinway. Het moet een mooi instrument geweest zijn. Nu rest alleen deze uitgave in 27 exemplaren, waarvan in 13 exemplaren een letter van het gesloopte Steinway & Sons-logo bij het colofon geplakt is. De ondertitel, een notitie, geeft precies aan wat te verwachten is van dit kleine met zorg gemaakte boekje. De afbeelding, in linodruk, toont een man in berustende houding naast zijn piano. De eindigheid van de piano wordt door dit uitgaafje benadrukt door de laatste letter van het Steinway & Sons-logo. In het juryexemplaar is dat geen letter maar de ampersand.

Veegtekens

Acht drukkers besluiten na een vergadering een boekje te maken. Ieder een pagina geheel naar eigen inzicht te bedrukken, alleen het formaat staat vast. Een vierkant boekje van 20 bij 20 cm en Japans gebonden is het resultaat. Voor elke pagina is een ander lettertype gebruikt, ander papier en geheel verschillende illustraties. Het drukkersplezier komt op elke bladzijde tot uitdrukking in alle verschillende grapjes en vondsten. Een mooi marginaal product.

De tuin van Joke en Karel

‘Toen was geluk nog heel gewoon’, is de gedachte die bij je opkomt bij het openslaan van deze publicatie. Maar ‘toen’ is nu en de tuin is van Joke en Karel, en we lezen in de inleiding dat die zelfs af en toe openstaat ter bezichtiging. Het blijkt een nieuw deel te zijn in de reeks Tijdverdrijvers, dat zich weet te onderscheiden door verzorgde eenvoud. De titelpagina is prachtig zwart en subtiel groen, waarmee de kleur van het losse omslag wordt herhaald in het binnenwerk. Ontroerend is de linoleumsnede als frontispice waarin we Joke en Karel aantreffen in de tuin. Verderop staan twee korte toepasselijke teksten, één gekozen door Joke en een tweede die ingebracht werd door Karel. Inhoud en vorm zijn één op één in deze nederig stemmende uitgave. Overal ademt dezelfde eenvoud en verfijning, die uit doet zien naar de volgende uitgave in de reeks.

Brieven van Adriaan De Roover aan Herwig Leus

Deze uitgave van de brieven van Adriaan De Rover aan Herwig Leus verscheen in april 2008 als eerste deel in de reeks Kleine Correspondenties. De uitgave is mooi verzorgd. Puur vormgegeven in een heldere typografie op hoogwaardig fluweelzacht papier. De brieven zijn goed te lezen in een ritmische typografie en gedrukt in boekdruk in enkel rood en zwart. De uitgave is perfect gebonden en aan de bovenzijde afgesneden, aan de onderzijde steekt het omslag net iets uit en zie je de gescheurde randen van het papier. Dit komt weer terug op het omslag en in de papieren rode wikkel. De paginacijfers zijn subtiel in de rugmarge gezet in rood, zodat ze wel opvallen maar de opmaak van de brieven niet storen.

IV De wezenlijke problemen

Mooi gemaakte, op ingenieuze manier gebonden leporello. De tweetalige tekst is gezet uit twee corpsen vette Gill. De Franstalige tekst is in geel gedrukt (36 punts) en de vertaling is er in blauwgrijs (10 punts) doorheen gedrukt. Het gebruik van deze letter voor tekst is gewaagd, maar het resultaat geeft een bijzondere bladspiegel. Op elke rechterpagina zijn heel subtiel kleine driehoekjes gedrukt die verwijzen naar het vervolg van de tekst, geheel overbodig maar wel leuk. Het omslag, uit twee kleuren Canson, wordt door middel van een rond stokje bijeengehouden in de rug. Een zorgvuldig gezet en gedrukt boekje, fijn om te lezen, te bekijken en vast te houden.

Mooi Marginaal