Corps 8 is een collectief van acht drukkers/typografen die plezier beleven in drukken en aan typografie. De verdeling over de windstreken waar ze nu actief zijn, is als volgt: vier in het westen, drie in het oosten en één in het zuiden. Dit verklaart ook meteen de titel van de uitgave. De leden van het corps hebben ieder een windstreek onder de loep genomen en deze op een eigen en veelal prachtige wijze geïllustreerd en getypografeerd. Het resultaat is een bijzondere uitgave met persoonlijke verhalen uit alle windstreken van de wereld. Een wereldreis in 8 belevingen, dat is weer wat anders dan in 80 dagen rond de wereld.

In een oplage van 55 exemplaren maakten 47 drukkers twee druksels op A3 formaat. Iedere drukker kreeg een letter, cijfer, of teken toegewezen. De opdracht was uitsluitend biljetletters te gebruiken, van minimaal 3 cicero tot zo groot als beschikbaar. Het grootste corps was 132 cicero. Op het eerste vel moest alleen de toegewezen letter worden gebruikt, het tweede was voor vrije grafiek. Het Nederlands-Hongaarse project trok 35 Nederlandse deelnemers en 12 Hongaarse. Het resultaat is een letterproef van het letterbezit van de drukkers, hetgeen indrukwekkend is. Elke bijdrage is anders en verrassend, van ingetogen zwart-wit grijs tot zeer kleurrijk. Het drukplezier komt je door de hele map tegemoet.
De creatieve mogelijkheden van het drukformaat van A3 tot A0 zijn ook volledig benut. Zo heeft Harmke Nijhof het cijfer 9 heel origineel gebruikt in een leporello met 4 vellen A3 aan elkaar genaaid, Ben Joosten de letter M in een 132 cicero letter op een vel van 55 bij 70 cm gevouwen in een map met daarop XXL. Er is een blad met drukkershandjes, met punten en komma’s en er is geen enkel teken vergeten. De map laat voorbeeldig zien hoeveel plezier en lol je kunt hebben met drukken. Drukkersregels gelden niet voor zo’n ontzettend leuk project. We mogen hopen dat er nog een keer een initiatief komt zoals dit.

Een klein (bid)boekje met een toepasselijke foliedruk in goud op het omslag, een mooi en duidelijk schutvel met het alziend oog: ‘Big brother is watching you’. Deze eigentijdse ‘Bijbel’ is gevuld met gedichten en los ingestoken bidprentjes. Geschreven door een hele lijst dichters en kunstenaars. Religie is weer helemaal terug in het publieke debat en dat zie je terug in deze uitgave. Uitsneden van grof opgeblazen persfoto’s waarbij de rasters zichtbaar zijn, zorgen voor de actualiteitslaag in dit werk. Het boek is opgedeeld in twee delen. Deze delen zijn gespiegeld aan elkaar met in het midden een aantal katernen lege ‘witte’ pagina’s. Twee verschillende en gespiegelde leeslintjes maken het af.

Deze uitgave van de brieven van Adriaan De Rover aan Herwig Leus verscheen in april 2008 als eerste deel in de reeks Kleine Correspondenties. De uitgave is mooi verzorgd. Puur vormgegeven in een heldere typografie op hoogwaardig fluweelzacht papier. De brieven zijn goed te lezen in een ritmische typografie en gedrukt in boekdruk in enkel rood en zwart. De uitgave is perfect gebonden en aan de bovenzijde afgesneden, aan de onderzijde steekt het omslag net iets uit en zie je de gescheurde randen van het papier. Dit komt weer terug op het omslag en in de papieren rode wikkel. De paginacijfers zijn subtiel in de rugmarge gezet in rood, zodat ze wel opvallen maar de opmaak van de brieven niet storen.

Mooi gemaakte, op ingenieuze manier gebonden leporello. De tweetalige tekst is gezet uit twee corpsen vette Gill. De Franstalige tekst is in geel gedrukt (36 punts) en de vertaling is er in blauwgrijs (10 punts) doorheen gedrukt. Het gebruik van deze letter voor tekst is gewaagd, maar het resultaat geeft een bijzondere bladspiegel. Op elke rechterpagina zijn heel subtiel kleine driehoekjes gedrukt die verwijzen naar het vervolg van de tekst, geheel overbodig maar wel leuk. Het omslag, uit twee kleuren Canson, wordt door middel van een rond stokje bijeengehouden in de rug. Een zorgvuldig gezet en gedrukt boekje, fijn om te lezen, te bekijken en vast te houden.

Twee porseleinen boeken. Eén om te vullen met drank en één als omslag voor het boek. Op de rug van de twee porseleinen boeken staat de titel gedeeltelijk in braille en gedeeltelijk in typografie. Voor als je het even niet meer zo scherp ziet… Gaat het hier om bezieling of bezatting? Deze uitgave staat in het teken van het porseleinen jubileum van de Zingende Zaag. De inhoud bestaat uit 50 gedichten ter meerdere glorie van het drinklied. Uit alles blijkt dat ze weten hoe je een feestje moet vieren bij de Zingende Zaag. De boekuitgave is mooi en eenvoudig geïllustreerd door Joost Swarte, waarbij er gebruik is gemaakt van een dubbeldruk in een Japanse bindwijze. Maar dan net even zo, dat het lijkt of je die fles helemaal tot je genomen hebt. Van harte, op naar de volgende twintig jaren!

De doos – met preeg en foliedruk – doet misschien ernstiger vermoeden, maar Mijn hemel is eigenlijk zoiets als het grote vakantie-doe-boek voor als je op weg gaat naar je eindbestemming. De doos (black box) bevat 20 items, zoals een set ansichtkaarten voor groeten uit de hemel, een geografische kaart met hoe er te komen, een vervoersbewijs, een entreebiljet en een evenementenkalender. Verzin het zelf maar en het lijkt misschien allemaal wat flauw, maar de uitvoering is licht en luxe, met zorgvuldig gekozen passende papiersoorten en prachtig gelithografeerd. Alle ontwerpen verwijzen stijlvast naar klassiek Amerikaans design, waarin optimisme, verleiding en luxury sleutelwoorden zijn. Je bent op weg naar eternity en dat mag wat kosten. Laten we zeggen: kitsch op hoog niveau!

Het punt op punt testen op een Heidelberg degelautomaat – je oogappel in de drukkerij – is een originele aanleiding om een leuk boekje te verzinnen. Basiselement is de variatie van één asymmetrisch ornamentje – een Kaba, Arabisch woord voor kubus – en zijn spiegelbeeld. De afstelling van de degel is alvast geslaagd te noemen. Grote kleurvlakken in basiskleuren zijn egaal gedrukt, al zie je het opdragen van de inktrol toch een beetje. Het blijft tenslotte een degel. Ook de moet is goed. Eenvoudig handgenaaid met blauw garen dat onzichtbaar wegvalt in exact hetzelfde blauw van het vlak op de middenpagina. Dat kunnen we waarderen. Als we de maker mogen geloven, volgen er nog meer van dergelijke uitgaven.

‘U staat vandaag aan het begin van een belangrijke missie… Een operatie die te maken krijgt met de nodige risico’s… Succes, pas goed op elkaar en doe uw werk goed…’ Met deze zin sluit het boekje af. Deze uitgave gedenkt de soldaten die vanaf 27 juli 2006 tot en met 7 september 2008 het leven lieten in Uruzgan. Het condoleanceregister is zo vormgegeven dat je in de tijd terug leest van 2008 naar de dag in 2006 dat de eerste twee Nederlandse militairen sneuvelden. Omdat er tot op de dag van jurering nog Nederlandse soldaten aanwezig zijn in Uruzgan kunnen er nog meer slachtoffers vallen. Of dat gebeurt en hoeveel dat er dan zullen zijn, dat weet niemand… Daarom zijn de eerste pagina’s van de uitgave blanco en daarna lees je de tekst ‘Het condoleanceregister voor …’ Op zijn plaats is het 1 cm brede leeslint in de kleuren van de Nederlandse vlag. Mooi. Jammer vond de jury de invulling van het schutblad en de camouflagekleuren.

‘Oh daar ben je, naast de suikerpot, ik was je kwijt…’ De eerste zin van deze uitgave geeft meteen weer waar de inhoud over gaat: lettersnoepen! Heel fijn vindt de jury het dat de studenten tegenwoordig ook veel lol en liefde kunnen beleven aan het experimenteren met echte letters en echte inkt. Fontasie is een verzameling tekstregels die door de studenten typografisch zijn ontworpen en gedrukt. Sommigen hebben zelfs hun eigen letters gezaagd en gedrukt. Het geheel is goed gebonden en afgewerkt in een Japanse bindwijze. Het omslag is van 3 mm dik triplex en zorgt voor de juiste body.