afzonderen 2

Het is een onderwerp wat Katharina Rudebeck na aan het hart ligt, afzonderen. Het begint met een blanco wikkel rond een leporello, die zo geplaatst is dat de voorkant van het boekje leeg lijkt, een ‘afgezonderd’ boek. Op de achterkant is het colofon in rode inkt zichtbaar. Afzonderen betekent, je vrij maken van een groep, van anderen, afstand nemen om beter te kunnen waarnemen wat er om je heen gebeurt. Een wederkerige activiteit, volgens een beschrijving, kennelijk heb je dat steeds even nodig.
In de leporello zijn op elke pagina kleurvlakken te zien, in linodruk, soms strak en in één kleur, dan weer bestaand uit rechthoekige wat ruwe vormen in verschillend contrasterende kleuren, zoals bijvoorbeeld een lang zwart blok met 5 ertegenaan geplaatste kleurige blokjes, waarvan je het gevoel hebt dat er eentje mist (aan tafel). Telkens moet je je zien te verhouden tot de afbeelding in de ruimte, hoe is deze geplaatst, waar bevindt zich de toeschouwer. De handgeschreven tekst, ‘Welkom, welkom, hoe is het vandaag?’, zet je haast op het verkeerde been, maar bij nadere beschouwing ontdek je ineens een raam, een deur, zie je het geheel. Over de gehele achterkant van de leporello is een breed landschap te zien met een kleine figuur die je op de rug ziet, kijkend in de verten.
Er zijn intussen drie edities van ‘Afzonderen’, 1 tot en met 3. Wellicht volgen er meer. Spannend!